Συγγενείς και πρόγονοι του Πόκερ
26/05/2023

Συγγενείς και πρόγονοι του Πόκερ

Τα άρθρα σχετικά με την ιστορία του πόκερ αναφέρουν μια ευρεία ποικιλία προηγούμενων παιχνιδιών πονταρίσματος...

...αλλά όχι όλα τους εξ ολοκλήρου σχετικά. Χάριν της σαφήνειας, μπορούν να ομαδοποιηθούν σύμφωνα με τον αριθμό χαρτιών που μοιράζονται και απαριθμούνται ως εξής. Τα παιχνίδια τριών-καρτών περιλαμβάνουν το Belle, το Flux & Trente-un (γαλλικά, 17ος - 18ος αιώνας, γνωστά ως Dreisatz στη Γερμανία), Post & Pair (αγγλικό και αμερικάνικο, 17ος - 18ος αιώνας) και το Brag (18ος αιώνας), Brelan (γαλλικά, 17ος - 18ος αιώνας) και το Bouillotte (τέλος 18ου - 19ου αιώνα, γαλλικά και αμερικανικά). Από αυτούς, το Bouillotte και το Brag είναι τα πιο σχετικά με τη γένεση του πόκερ.

Τα παιχνίδια τεσσάρων-καρτών περιλαμβάνουν το Primiera (ιταλικά, 16ος αιώνας - παρόν) και το αγγλικό Primero (16ο - 17ο αιώνα), το Gilet (κάτω από τις διάφορες ορθογραφίες, γαλλικά, 16ο - 18ο αιώνα), το Mus (ισπανικά, συγκεκριμένα βασκικά), το Ambigu (γαλλικά, 18ος αιώνας). Κανένα από αυτά όμως δεν έχει πολλή σχέση, ενδεχομένως, με το πόκερ.

Τα παιχνίδια πέντε-καρτών περιλαμβάνουν το γερμανικό Pochen ή το Pochspiel, που μπορούν να εξισωθούν με ένα παιχνίδι 15ο αιώνα που καταγράφεται ως Bocken, και παίχτηκε στη Γαλλία πρώτα με το όνομα Glic και στη συνέχεια ως Poque. Το Pochen είναι ένα ρήμα που σημαίνει πρώτιστα να χτυπήσει, ή κτύπος στον πίνακα, και δευτερευόντως παίζω ή στοιχηματίζω ή αυξάνω. Κατά συνέπεια το Pochspiel είναι το παιχνίδι ( Spiel), δηλ. να χτυπήσει ή να ποντάρει. Στην πιο πρόωρη μορφή του εμφανίζεται ως boeckels, bogel, bockspiel και suchlike.

Το Pochen έχει μια μακροχρόνια ιστορία στο γερμανικό ρεπερτόριο και δεν έχει εκλείψει εξ ολοκλήρου σήμερα. Απαιτεί έναν πίνακα πονταρίσματος ειδικού σχεδίου και αποτελείται από τρεις φάσεις: πληρωμή για το μοίρασμα της καλύτερης κάρτας, εύρεση του ποιος έχει τον καλύτερο συνδυασμό, παίξιμο των καρτών όπως στο Newmarket ή στο Μίτσιγκαν. Μια παρόμοια τριμερής δομή που εφαρμόζεται επίσης στα Belle, Flux & Trente-un, στο δεύτερο μέρος των οποίων οι παίχτες αναμετρώνται στο ποιος έχει το καλύτερο χρώμα, στο δεύτερο μέρος των οποίων αναμετρώνται στο ποιος έχει το καλύτερο ζευγάρι ή τρία από ένα είδος. Μια πρόωρη μορφή του Brag παίχτηκε επίσης ως παιχνίδι τριών πονταρίσματων, και ένα παρόμοιο σχέδιο υπάρχει στο Mus - όπου το πρώτο μέρος έχει χωριστεί σε δύο, μετατρέποντας το κατά συνέπεια σε παιχνίδι τεσσάρων μερών.

Μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι αφιερωμένοι παίκτες βρήκαν το κεντρικό τμήμα αυτών των παιχνιδιών πιο ενδιαφέρον από είτε το πρώτο, όπου ένα στοίχημα κερδήθηκε στην αναμέτρηση του καλύτερου upcard (belle), είτε το τρίτο, όπου κερδήθηκε με τις κάρτες συμπληρώνοντας συνολικά τον πλησιέστερο στο 31.

Δεδομένου ότι το πόκερ δημιουργήθηκε στο πολιτιστικά γαλλικό έδαφος, ο πιθανότερος άμεσος πρόγονός του είναι το Poque, η γαλλική εκδοχή του Pochen. Το Poque εμφανίζεται αρχικά με αυτό το όνομα προς το τέλος του 16ου αιώνα, αλλά παίχτηκε προηγουμένως στη Γαλλία με το όνομα Glic. Παρέμεινε τουλάχιστον μέχρι το 19ο αιώνα, όπου υποβάλλεται σε μια συνοπτική μεσσαιωνική αναγέννηση κάτω από το όνομα Bog. Το τελικό e προφέρεται εν συντομία ως ουδέτερο φωνήεν, το οποίο μπορεί να εξηγήσει γιατί οι μη-γαλλόφωνοι Αμερικανοί θεώρησαν και διαιώνισαν τη λέξη ως πόκερ παρά ποκε. Ο Louis Coffin γράφει ότι το γαλλικό όνομα ήταν poque, που προφέρεται ποκέ, και οι νότιοι αλλοίωσαν την προφορά στα δισύλλαβα pokuh ή πόκερ. Αυτό ηχεί πιό εύλογο από μια φαντασμένη παραγωγή ότι το poke προήλθε από τη λέξη pocket (που σημαίνει τσέπη). Το Poque, εντούτοις, ήταν ένα τριμερές παιχνίδι που παιζόταν μέχρι έξι παίκτες με ένα πακέτο 32-καρτών, ενώ η πιό πρόωρη μορφή πόκερ ήταν ένα παιχνίδι που αποτελείτο από ένα μέρος που παίχτηκε με ένα πακέτο 20-καρτών που μοιραζόταν εξίσου μεταξύ τεσσάρων παιχτών.

Εάν το πόκερ βασίστηκε πρώτιστα στο Poque, πρέπει να υποθέσουμε ότι αναπτύχθηκε φυσικά εντός μιας κοινότητας που εξοικειώθηκε ήδη με ένα παιχνίδι 20-καρτών και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το ίδιο πακέτο για μια νέα έκδοση Poque βασισμένη μόνο στο τμήμα εκείνο της αναμέτρησης. Ένας πιθανός υποψήφιος για αυτήν την επιρροή θα μπορούσε να είναι το σύγχρονο και εξίσου γαλλικό παιχνίδι, το Bouillotte, που παιζόταν από τέσσερις παίχτες με ένα πακέτο 20-καρτών, αν και με μόνο τρεις κάρτες να μοιράζονται στον καθένα φανερώνοντας την πάνω κάρτα του πακέτου επιτρέποντας την δυνατότητα δημιουργίας τετράδας από ένα είδος.

Αυτό, εντούτοις, θα είχε αφήσει ένα παιχνίδι πέντε-καρτών στο οποίο οι μόνοι αποτελεσματικοί συνδυασμοί ήταν τέσσερα ή τρία από ένα είδος. Για να αποτελέσουμε την εισαγωγή ενός και δύο ζευγαριών και του φουλ πρέπει να υποθέσουμε ότι ήταν προφανείς προσθήκες που μπορεί ήδη να είχαν εισαχθεί στο Poquε το ίδιο, είτε να το είχαν δανειστεί από κάποιο άλλο παιχνίδι. Αυτή η εξέλιξη μας φέρνει στο πρόβλημα... As-nas